De aanleg

Aanleg van het Burgemeester Boeremapark te Haren
door U. Nieuwenhuis, Directeur Gemeentewerken van Haren,
verschenen in het Technisch Gemeenteblad van 2 februari 1956

Vele collega’s zullen in de dertiger jaren de vraag voorgelegd hebben gekregen, werkgelegenheid te zoeken voor hen die destijds door de heersende crisis geen passende arbeid konden vinden.  Of het u en mij destijds gelukt is deze passende arbeid te vinden, dan wel werken voor te bereiden waar de werkzoekenden arbeid vonden, moet worden betwijfeld.

Zo staat het voor mij wel vast dat het rooien van de brandnetels uit de bermen van wegen moeilijk een passende en evenmin productieve arbeid kan worden genoemd.  Gelukkiger was de gemeente Haren met de aanleg van het Burgemeester Boeremapark. De gronden waarop het park werd ontworpen noemde men in de volksmond “het Lokveen”.  Deze naam zegt al genoeg omtrent het lage gedeelte gelegen op de overgang van een zand- naar een leemgebied.  Er wordt zelfs beweerd dat er nog niet zovele jaren terug nog turf zou zijn gegraven of gestoken.  Hoe het zij, naar deze lage gronden waterden enkele gerioleerde gedeelten af, en het polderwater van een bepaald gebied stroomde hier ook naar toe.

Dat een en ander een minder fraaie toestand deed ontstaan spreekt voor zich.

Er is bij het ontwerp van het park getracht het aangename (recreatie) te binden aan het nuttige (bergvijver).  Zowel het ene als het andere onderdeel van het beoogde doel werd bereikt.

Zo zijn om de gegraven vijver paden aangelegd tussen rustige grastaluds en grasvlakten en zorgt een randbeplanting voor het keren van de wind.

Door sommige ingezetenen werden voor het park dieren aangeboden en zo kwam de gemeente in het bezit van een hertenkamp waarin een vijftiental dieren zijn,  en de omwonenden worden zeker dikwijls ’s morgens vroeg gewekt door de helderwitte kwakereendjes.  Ganzen, zwanen en nog enkele bijzondere eendensoorten ontbreken evenmin.

Te betreuren is, dat een electrische weideafrastering nodig was, niet om de herten te keren, doch … om de honden uit het kamp te weren.

De groei van de beplanting-– geheel door gemeentewerken ontworpen en uitgevoerd – was zeer voorspoedig,  hetwelk mede zijn oorzaak vond in het feit dat als bemesting werd verwerkt de voorraad compost van plusminus een half jaar. Bloeiende heesters werden wel, bloemen echter niet geplant, met uitzondering van lenteboden, als crocussen en narcissen.

Het geheel wordt door oud (complex ouden van dagen juist ten oosten van het park) en jong (moeders met kinderen die eendjes moeten voeren) zeer gewaardeerd.  Op hoogtijdagen wordt het park gebruikt – alhoewel hier helaas bij de aanleg geen rekening mee werd gehouden – tot het geven van vuurwerk, ritmische gymnastiek, muziekuitvoeringen e.d.   welke laatste twee dikwijls worden uitgevoerd op een wegneembaar plankier in de vijver uitgebouwd.

De vijver is circa 0,9 ha groot en kan bij een peilverhoging van 50 tot 60 cm, 5000 m3 water uit de nooduitlaten opnemen  en dit betekent dat deze vijver welke vermoedelijk 8-10 maal per jaar als bergvijver dienst doet,  ongeveer de helft van het totale overstortwater uit de riolering (gebied van 10.000 inwoners) tijdelijk kan bergen.  De nooduitlaten monden onder water uit en storen derhalve niet.

Tussen de beplanting is een bank geplaatst ter nagedachtenis van de inmiddels overleden initiatiefnemer tot de aanleg: Mr. D. Boerema, toendertijd burgemeester van Haren.

Het is voor degene die er bij de aanleg passende arbeid vonden een genoegen “hun” werk op de wekelijkse rustdag te bezoeken – al of niet vergezeld van kinderen -,  des zomers om er op een van de vele banken een poosje te toeven te midden van groen, water en de dieren, en des winters om er een baantje te trekken op het ijs in de vijver,  of hun kroost de edele schaatssport te zien beoefenen.

Het werk werd uitgevoerd in de jaren 1933-’34-’35, er waren weken dat er meer dan honderd man werkten.  De uitvoering vroeg buiten de grond een uitgave van f 40.000,- en deze uitgave is om meer dan een reden naar mijn mening zeer verantwoord.