U ziet ze misschien wel eens zitten als u de hond uitlaat. Een groepje verveeld uitziende tieners ergens tussen de 15 en 18 jaar. Ze zitten een beetje in het rond te niksen, roken een sigaretje en kijken verveeld op hun telefoon. Voor sommige mensen zijn ze een plaag, voor anderen zijn ze een vast onderdeel van het park, op de manier dat ook de hondenbezitters en de vissers een vast onderdeel zijn van het park.

Het mooie van het Boeremapark, voor ons dan, was dat het een perfect midden was tussen thuis zitten en uitgaan in Groningen. Dichtbij genoeg om spontaan naar toe te gaan, en tegelijkertijd bood het meer dan genoeg privacy om een beetje te hangen, te drinken en te roken zonder dat mensen je al te makkelijk konden betrappen, zeker na 9 uur ’s avonds, dan was er eigenlijk niemand, behalve mensen van je eigen leeftijd. Maar dat was nooit een probleem, aangezien er meer dan genoeg ruimte was, dus zelfs als er andere mensen waren die aan het chillen waren, dan kwam je die eigenlijk nooit tegen. Maar dat was de charme, aangezien niemand zich echt druk maakte over wat er gebeurde was het een populaire plek om eens een biertje te drinken met vrienden als het thuis niet kon of mocht. Je kon er zonder enig probleem roken en ’s avonds was het zodanig stil dat je er ook probleemloos kon blowen. Iets dat verder in Haren niet kon. Ik kende maar een paar mensen voor wie het een echte vaste blowplek was. De meeste mensen die er blowden deden dat eigenlijk alleen omdat er geen betere plek voorhanden was, aangezien blowen in het midden van de winter met 3 graden vorst niet heel erg prettig is.

Dat was, en is, de grote charme van het park by night. In tegenstelling tot uitgaan in Groningen kon je doen waar je zin in had, zonder alle problemen die je hebt met uitgaan in het weekend geen stalling, diefstal en natuurlijk dat het veel geld kost. Het park daar in tegen kon je zo goedkoop of duur maken als jezelf wilde, zonder dat je ook maar met iemand een probleem daar over kon hebben. 

Het bizarre was dat toen ik er met enige regelmaat kwam, hadden mensen een sterke voorkeur voor bepaalde bankjes. Het bank achter de hertenkooi is een eeuwige klassieker. Het zit uit de loop, en vanaf de meeste ingangen kan je het niet zien. Perfect dus om een avondje te zitten en slap te lullen. Ikzelf zat hier eigenlijk nooit, aangezien ik zelf wel van een beetje uitzicht hield. Dus in het donker zaten we eigenlijk altijd ergens anders. Daarnaast was dit ook het meest populaire bankje, dus dikke kans dat ie al bezet was. Natuurlijk is er ook de Boeremabank, ook zeer populair. Denk maar aan de enorme hoeveelheid lege bierflesjes die erachter liggen. Het grote voordeel is dat het vrij aardig is verlicht, hetgeen het draaien van een sigaretje beduidend makkelijker maakte. Ook dit bankje had zo’n charme, hoewel dit toch wel een beetje het patser bankje is. Hier zit je alleen wanneer je jezelf zo belangrijk vind dat je het geen probleem vindt dat mensen je zien.

Het laatste “populaire” bankje was het bankje tussen de hertenkooi en de vijver. Persoonlijk vond ik dat het prettigste bankje, aangezien het een aardig zicht had op het verlichte gedeelte van het park, terwijl het grootste gedeelte van het nachtelijk verkeer het park vooral achter de hertenkooi langs ging of over het bruggetje gaat. dus daar kwam ook nooit iemand voorbij. Dus dit bankje had eigenlijk altijd mijn voorkeur, vooral omdat het precies de juiste combinatie van licht, locatie en uitzicht had.

Het boerema park is er niet alleen voor de gezinnen met kinderen en de hondenbezitters, maar het is er ook voor de Harener jeugd!

A. 2 februari 2016